Δεν είμαι μόνος
(Τόλης Νικηφόρου)

Κάποιες στιγμές
κάποιες πολύχρωμες κλωστές
που αιωρούνται στο κενό
μες στην ομίχλη

μάτια γαλάζια
φωτεινά
μάτια γλυκά
κι όμως θλιμμένα, μακρινά
πηγές της μνήμης

ο ήχος μιας φωνής
φωνής από πολλές φωνές
και μουσική
καθώς προφέρει απαλά
το λάμδα στ' όνομά μου

πέρα απ' τον κόσμο
με καλούν
πέρα απ' τον κόσμο
τις καλώ

κι είμαστε ένα
μέσα μου όπως πάντα ένα
εγώ και οι σκιές
οι αγαπημένες μου σκιές

δεν είμαι μόνος

[2011]

Παρ' όλα αυτά
(αν)

Παρ' όλα αυτά,
εγώ σε σκέφτομαι
και ταξιδεύω,
μέσα στη σκέψη μου
που ταξιδεύεις...

[2011]

Άτιτλο
(αν)

Ποτέ δε σταμάτησα να ταξιδεύω κοντά σου,
έντονα με τον καιρό,
σα χειμώνας,
έντονα σαν τον τρελό κι εγώ
θα απλωθώ στα χιόνια και στα σύννεφα
και θα χαθώ
μέσα στα χιόνια,
μέσα στα σύννεφα.

Θέλω να σταματήσω να ταξιδεύω κοντά σου,
αργά με τον καιρό,
σαν καλοκαίρι,
αργά σαν τον αφρό της θάλασσας κι εγώ
θα απλωθώ στην άμμο και στα βότσαλα
και θα χαθώ
μέσα στην άμμο,
μέσα στα βότσαλα.

Ποτέ δε σταμάτησα
και ποτέ δε θα σταματήσω
να ταξιδεύω... κοντά σου...

[2011]

Ψυχή
(αν)

Είναι απόλυτη
και μαύρη η νύκτα,
ψυχή αμόλυντη,
κοντά σου ήρθα.

Ως κάθε χαράματα
θα περιμένω,
κάποτε κλάματα
και ξαναβγαίνω.

Ακόμα λίγο
στο παραθύρι σου,
λόγο να μείνω
ψάχνω στα χείλη σου.

Λίγο να γίνω
φιλί στο στόμα σου,
ψυχή να γίνω
μέσα στο σώμα σου...

[2011]

Άτιτλο
(αν)

Μισό παράθυρο,
μισό το φως αφήνει,
μες στο δωμάτιο
και μέσα στη ψυχή μου,

μισός σαν όνειρο
αφήνομαι κι εγώ,
έμεινα μόνος
ή είσαι εδώ μαζί μου?

Υ.

[2011]

Άτιτλο
(αν)

Κοίτα πως έφυγε
ο Απρίλης σε μια νύχτα,
μαζί κι η Άνοιξη
μαζί κι εγώ
κι εσύ,
κοίτα τι έμεινε
ο Μάης και η νύχτα,
καθόλου Άνοιξη
καθόλου εγώ
κι εσύ.

Υ.

[2011]

Άτιτλο
(αν)

Η άνοιξη
έξω από τ' όνειρό μου
και το παράθυρό μου.

Πότε θα έρθεις μέσα
απ' το παράθυρό μου
και μέσα στ' όνειρό μου
ολόκληρη μου άνοιξη...

Υ.

[2011]

Άτιτλο
(αν)

Αυτό το βράδυ
σα μέλισσα
θα πάρω τη γεύση που έχει ο Απρίλης στα χείλη σου
και θ' αφήσω επάνω τους εκατομμύρια μικρές σταγόνες μέλι,
για να τις γεύεσαι και να θυμάσαι,
για να τις γεύεσαι και να γιορτάζεις
το βράδυ του πρώτου φιλιού
το βράδυ του πρώτου ερωτα
μας...

Υ.

[2011]

Άτιτλο
(αν)

Μέσα στα μάτια σου
μπορώ να δω
τη χαρά σου παιδί,
τον ενθουσιασμό σου έφηβη
και τη θλίψη σου γυναίκα.

Μέσα στα μάτια σου
μπορώ να αγαπήσω εσένα
και καθεμιά από εσένα.

Μέσα στα μάτια σου
καθρεφτίζομαι,
αποφπλίζομαι,
παραδίνομαι,
βυθίζομαι,
απορροφούμαι...

[2011]

Άτιτλο
(αν)

Όταν σε σκέφτομαι,
η αναπνοή μου γίνεται βαριά,
όπως τον αναστεναγμό μου όταν μου άνοιξες τα κουμπιά στο πουκάμισο μου και μου φίλησες το στήθος,
όπως την ανυπομονησία μου να ανοίξεις ξανά τα κουμπιά στο δέρμα μου και να μου φιλήσεις τη ψυχή,
για ν' απελευθερωθούν όλα τα λουλούδια μέσα από το στήθος μου
και πάνω στο στήθος σου ολόκληρη άνοιξη να ανθίσει,
πόσο θέλω να φιλήσω το στήθος σου...

Υ.

[2011]

Τη νύχτα που σταμάτησε ο χρόνος
(αν)

Τη νύχτα που σου έκανα πρώτη φορά έρωτα,
τινάχτηκαν απότομα τα φύλλα και κατέβηκαν αργά στο χώμα,
τινάχτηκαν απότομα τα άνθη κι ανέβηκαν αργά στον ουρανό,
τινάχτηκε απότομα το κορμί σου και κατέβηκε η ψυχή σου αργά στο στρώμα,
τινάχτηκε απότομα το κορμί μου και ανέβηκε η ψυχή μου στο ταβάνι,
τη νύχτα που μου έκανες έρωτα,
τη νύχτα που σταμάτησε ο χρόνος
και δε ξημέρωσε ξανά ποτέ.

Υ.

[2011]

Άτιτλο
(αν)

Το μόνο που δε θέλω
μέσα στα μάτια σου να βλέπω
είναι μέσα στα μάτια μου
όταν σε νοσταλγώ,
όταν σε σκέφτομαι και μόνο,
όταν μου λείπεις,
όταν υπάρχεις και μόνο...

Υ.

[2011]

Πνευματικός Θάνατος
(Απόστολος Καλιατζάς)

Κοιτούσα να ξεφύγω
απ' το φως,
η πόλη με προστάτεψε
μ' αγαπά,
τη νιώθω δική μου.
Θέλω να ξεφύγω
απ' τον εαυτό μου
που αναρχείται.
Φίλοι,
αφήστε με στο Θεό
και διαλυθείτε αργά,
όπως τ' άνθη της αμυγδαλιάς
και της μηλιάς,
στο ζεστό άνεμο...

[Διασκελισμοί, 1997]

Άτιτλο
(αν)

Μοιάζει η ζωή μου σα με σεντόνι σκεπασμένη
και δε με βρίσκει πια ποτέ
το φως.
Κι ούτε κι εσύ ξανά θα με 'βρεις φοβισμένη,
δε θα με βρεις ποτέ,
γι' αυτό...

[2011]

Άτιτλο
(αν)

Μη με σπρώχνεις από πίσω
κι από μπροστά μη με τραβάς,
αφού δε μπορώ να επιστρέψω
θέλω ακίνητος να μείνω,
αμετακίνητος να γίνω,
να παγώσω,
να τελειώσω,
να μείνω,
εδώ,
ακριβώς.

[2010]