Ονειρευόμενος
(Jim The Greek)

Ακολουθώντας τη σκέψη
φτιάχνω τον έρωτα μου
Ονειρευόμενος
δημιουργώ το τέλειο
Κατά φαντασίαν ερωτευμένος

[]

Άτιτλο

(αν)

Έκλαψα απόψε,
για την αγάπη σου
κι έγινα πέτρα και βροχή
κλάψε σου λέω,
για όλα τα λάθη σου
και γίνε βράχος και θάλασσα μαζί.

[2006]

Άτιτλο

(αν)

Άνθρωποι που έρχονται και φεύγουν κάθε λίγο,
στιγμές που ούτε λίγο δεν καταλαβαίνεις,
για πρώτη μου φορά, αποφάσισα να μείνω,
για τελευταία φορά, αν θες να φύγεις προλαβαίνεις.

[2006]

Μέρες Φθινόπωρου

(αν)

Όλος αυτός ο ηλίθιος ο άνθρωπος που υπήρξα,
τις μέρες του φθινόπωρου σε αγάπησα στ'αλήθεια
κι έτσι απλά και απαλά σε αγαπώ κι υπάρχω,
μόνο μέρες φθινόπωρου και γιασεμί και άσπρο.

[2007]

Άτιτλο

(αν)

Σε θυμήθηκα πάλι,
κόρη με τις μεγάλες κόρες και το φως,
σε θυμάμαι τόσο συχνά όσο συνέχεια
και γίνεσαι όλόκληρη η κόρη του φωτός.

[2008]

Άτιτλο

(αν)

Όμορφα,
είναι τα πράγματα που είχαν κάτι από σένα
κι οι άνθρωποι,
που έμαθα να τους αγαπώ,
μέσα από σένα,
στολίζοντάς τους όλους με κάτι από σένα.
Έχουν όλοι κάτι από σένα
και λίγο λίγο,
εξερευνώντας τους σε βρίσκω.
Θα σε βρω,
ακόμα κι αν σκορπιστείς σε άπειρα κομμάτια,
θα τα ψάξω όλα,
θα τα μαζέψω ένα ένα,
θα τα απλώσω σε μιαν αυλή
και θα σε βρω,
μετά από λίγο,
σε έναν κήπο
που ήταν κάποτε μια αυλή,
πριν από λιγο.

[2008]

Άτιτλο

(αν)

Ξοδεύω το χρόνο μου, τα χρόνια και το χρόνο,
να σε θυμάμαι, να θυμάμαι, να μη ξεχνώ,
τα όνειρά μου που ακουμπούν σ’ εσένα μόνο
κι όλα που άφησα μισά να σου χρωστώ.

[2008]

Άτιτλο

(αν)

Ταξίδι κρυφό,
απόψε κι εγώ
θα φύγω,
το τραίνο αδειανό,
στη νύχτα το πιο
καλό καταφύγιο,
κι εσύ να κρυφτείς,
θες, να ονειρευτείς
τα ίδια,
αχ πότε θα ‘ρθείς,
στην άκρη της γης

ταξίδια.

[2008]

Θαλασσινή
(Paul Elyard | μετάφραση: Ελένη Κόλλια)

Σε κοιτώ κι ο ήλιος μεγαλώνει
Σύντομα τη μέρα μας θα σκεπάσει
Ξύπνα καρδιά και χρώμα μπες μπροστά
Για να διαλύσεις τις δυστυχίες της νύχτας

Σε κοιτώ όλα είναι γυμνά
Eξω οι βάρκες έχουν λιγοστό νερό
Πρέπει όλα να ειπωθούν με λίγα λόγια
Είναι κρύα η θάλασσα χωρίς αγάπη

Είναι του κόσμου η αρχή
Τα κύματα θα λικνίσουν τον ουρανό
Εσύ μες στα σεντόνια σου λικνίζεσαι
Τραβάς τον ύπνο προς τα 'σένα

Ξύπνα να ακολουθήσω τα χνάρια σου
Eχω κορμί για να σε καρτερώ για να σε ακολουθώ
Από τις πόρτες της αυγής ίσα στου ίσκιου τις πόρτες
Eνα κορμί για να περάσω τη ζωή μου αγαπώντας σε

Μια καρδιά για να ονειρεύομαι από τον ύπνο σου έξω.

[]

Κέρκυρα
(Nίκος - Αλέξης Ασλάνογλου)

Το βράδυ θα πέφτει πάντα στα νερά.
Γείρε στην προκυμαία όταν μακραίνουν τα φώτα της πόλης
και πες δεν έμεινε τίποτα στα λιόδεντρα που δένονται με τη θάλασσα.
Όπου κι αν πας θ' αρχίζεις ένα αίσθημα και θα τ' αφήνεις μισό τελειωμένο

Γείρε και πες δεν έμεινε τίποτα
μια ξεραμένη μέδουσα πάνω στο βράχο
το χέρι μου ανεπαίσθητα στον ώμο
και η μαλακή γραμμή του ορίζοντα στα μάτια σου.

[]

*
(Samuel Beckett | μετάφραση: Γιώργος Βίλλιος)

Είμαι αυτή η ροή της άμμου που γλιστράει
ανάμεσα στο βότσαλο και στον αμμόλοφο
η καλοκαιρινή βροχή πέφτει πάνω στη ζωή μου
πάνω σ' εμένα η ζωή μου που μου ξεφεύγει
με καταδιώκει
και θα σβήσει τη μέρα που άρχισε

αγαπημένη στιγμή σε βλέπω
μέσα σ' αυτό το παραπέτασμα της ομίχλης που χάνεται
όπου δε θα 'χω παρά να πατήσω σ' αυτά τα μακριά
κινούμενα κατώφλια
και θα ζήσω
όσο ν' ανοιγοκλείσει μια πόρτα.

[]

Η Σονάτα Του Σεληνόφωτος
(Γιάννης Ρίτσος)

Το ξέρω πως καθένας μονάχος πορεύεται στον έρωτα,
μονάχος στη δόξα και στο θάνατο.
Το ξέρω. Το δοκίμασα. Δεν ωφελεί.
Άφησέ με νάρθω μαζί σου.

[1956]

Φυσαρμόνικα

(Αντώνης Φωστιέρης)

Είσαι στο βάθος και σ' ακούω που τραγουδάς
Είσαι στο βάθος μέσα σου κρυμμένος μένω
Η φυσαρμόνικα που φτάνει ως εμάς
Κρατά στο χέρι της δρεπάνι ακονισμένο.

Όλα τα πράματα που δε θα δω γελούν σαρδόνεια
Λάμπες φθορίου μου φωτίζουνε τον ύπνο
Ο ύπνος κόλαση κι ιδρώτας στα σεντόνια
Σε τρώω με τρως με κηροπήγια στο δείπνο.

Α πόσο οι μέρες με βαραίνουν τις βαραίνω
Με τυρανάνε τα ενθύμια κι ο θυμός
Πόσο στυφό το "Σ' αγαπώ" σε στόμα ξένο
Πόσο σπασμένος των ποιημάτων μου ο ρυθμός.

[]